دوره 18، شماره 57 - ( 6-1396 )                   جلد 18 شماره 57 صفحات 95-81 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4672 مشاهده)
زمینه و هدف: روش متداول کنترل کیفیت آب آشامیدنی،کنترل در نقطه‌ی مصرف آن می‌باشد؛ در صورتی که همواره احتمال وقوع آلودگی­ در اجزای مختلف سیستم آبرسانی وجود دارد. جهت رفع این مشکل، سازمان­ بهداشت جهانی­ برنامه‌ی ­ایمنی ­آب را به کار گرفته- است. هدف از این تحقیق ارزیابی­ جاری­ سازی برنامه‌ی ایمنی­آب WHO در سیستم آبرسانی شهر سرایان می­­ باشد.
مواد و روش‌کار: این مطالعه با استفاده از نرم­ افزار تضمین کیفیت برنامه‌ی ­ایمنی آب  و راهنمای برنامه‌ی ایمنی آب WHO و IWA در سال 1394 بر سیستم آبرسانی شهر سرایان انجام گرفت. چک­ لیست­ های نرم ­افزار تهیه شد و پس از تأیید روایی­ ترجمه و اعتبار صوری و محتوایی آن، بر اساس سوابق شرکت آب ­و فاضلاب و مصاحبه با کارشناسان تکمیل گردید.
یافته­ ها: از مجموع 440 نمره‌ی بکارگیری کامل برنامه و 328 امتیاز مربوط­ به فازهای بررسی شده، 189 امتیاز کسب­گردید و 42/95% اجرای هماهنگ با WSP مشاهده ­شد که مرحله‌ی تأیید نهایی با بیشترین امتیاز، بالاترین درصد اجرای هماهنگ باWSP  (78/13%) و مرحله‌ی معیارهای­کنترلی و اعتبار ­بخشی، پایین­ترین درصد اجرا (48/53%) را به ­خود اختصاص داد. در میان اجزای عمده‌ی سیستم آبرسانی، منبع آب از بیشترین توجه توسط سیستم برخوردار بود.
نتیجه­ گیری: با توجه به درصد بکارگیری فازهای مختلف WSP و توجه سازمان تأمین­ کننده‌ی آب به برخی پارامترهای کلیدی مانند شناسایی­ خطر و ارزیابی ­ریسک، در حال حاضر سیستم آبرسانی از سطح ایمنی متوسطی برخوردار است. با این حال برخی فازها مانند معیارهای­ کنترلی و اعتبار ­بخشی باید مورد توجه بیشتری قرار گیرد تا انعطاف­پذیری سیستم را جهت انطباق بیشتر با برنامه‌ی ایمنی آب فراهم آورد
متن کامل [PDF 676 kb]   (3672 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/2/8 | پذیرش: 1396/3/5 | انتشار الکترونیک: 1396/6/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.