دوره 18، شماره 59 - ( 10-1396 )                   جلد 18 شماره 59 صفحات 79-68 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (4470 مشاهده)
زمینه و هدف: کیفیت روابط زناشویی مفهومی چند بعدی است و شامل ابعاد گوناگون ارتباط زوج‌ها مانند سازگاری، رضایت، شادمانی، انسجام و تعهد می‌شود. هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر زوج درمانی گروهی هیجان مدار بر بهبود کیفیت روابط زناشویی و افزایش صمیمیت زوج‌ها بود.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک مداخله نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه این پژوهش را زوج‌های دارای مشکلات زناشویی مراجعه کننده به مرکز همیاران سلامت روان واقع در فرهنگسرای کوثر کرج در نیمه دوم سال 1393 تشکیل می‌دادند که بر اساس مصاحبه مقدماتی و ملاک‌های ورود و خروج به پژوهش، 20 زوج به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هر گروه 10 زوج) جایگزین شدند. آزمودنی‌های دو گروه در مراحل پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوگ- راست و مقیاس صمیمیت زناشویی تامپسون و والکر پاسخ دادند. برای گروه آزمایش جلسات زوج درمانی هیجان مدار در 10 جلسه یک ساعت و نیمه به شیوه گروهی و هفتگی برگزار شد. اما شرکت کنندگان گروه کنترل مداخله‌ای دریافت ننمودند. تجزیه و تحلیل داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSSV20 انجام شد.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله زوج درمانی هیجان مدار، موجب بهبود کیفیت روابط زناشویی (66/98 = F) و افزایش صمیمیت (56/37= F) زوجین گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (0.01 > P).
نتیجه گیری: زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود کیفیت روابط زناشویی و افزایش صمیمیت زوجین موثر است. توصیه می‌شود این شیوه زوج درمانی در مراکز مشاوره خانواده و کارگاه‌های آموزشی در جهت حل مشکلات و تعارضات زناشویی زوج ها بکار گرفته شود.
واژه‌های کلیدی: زوج درمانی، آموزش، ازدواج
متن کامل [PDF 180 kb]   (4855 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/2/19 | پذیرش: 1396/6/28 | انتشار الکترونیک: 1396/10/29

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.