دوره 18، شماره 59 - ( 10-1396 )
جلد 18 شماره 59 صفحات 27-16 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zargaran M. The study of cellular proliferation in oral squamous cell carcinoma: an immunohistochemical study by Ki67 marker. Zanko J Med Sci 2018; 18 (59) :16-27
URL: http://zanko.muk.ac.ir/article-1-220-fa.html
URL: http://zanko.muk.ac.ir/article-1-220-fa.html
جباری حسین، زرگران معصومه، جمشیدی شکوفه، مقیم بیگی عباس. مطالعه تکثیر سلولی در کارسینومای سلول سنگفرشی دهان : یک مطالعه ایمونوهیستوشیمی با نشانگر Ki67. مجله علوم پزشکی زانکو. 1396; 18 (59) :16-27
چکیده: (3396 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: . کارسینومای سلول سنگفرشی دهان (OSCC) بدنبال مراحل پیش بدخیمی ایجاد می گردد که به صورت میکروسکوپی دیسپلازی اپی تلیالی تعریف میشوند و ژن Ki67 ممکن است نقش مهمی در این روند ایفا کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای بیان Ki67 در دیسپلازی اپی تلیالی و کارسینومای سلول سنگفرشی دهان به روش ایمنوهیستوشیمی (IHC) بود.
مواد و روش کار: بیانKi67 در بلوک های پارافینی 15 هیپرپلازی اپی تلیالی بدون دیسپلازی(گروهA)، 15دیسپلازی اپی تلیالی (گروه B) شامل 7 دیسپلازی خفیف (زیر گروهB1) و 8 دیسپلازی شدید (زیرگروهB2) ، 15 OSCC (گروه C) متشکل از 7 OSCC با تمایز خوب (زیر گروه C1) و 8 OSCC با تمایز ضعیف (زیر گروه C2) بررسی گردید.
یافته ها: بر اساس آنالیزهای کمی و نیمه کمی تفاوت معناداری در بیان Ki67 میان سه گروه مشاهده گردید و تعداد سلول های مثبت برای Ki67 بصورت معناداری در گروه C بیشتر از گروه B بود. تفاوت معنا داری بصورت مثبت بین سلولهای Ki67 مثبت و افزایش درجه دیسپلازی مشاهده گردید( 001/0< p ). هرچند بیان Ki67بین درجات هیستوپاتولوژیک OSCC تفاوتی نداشت (064/0=P).
نتیجه گیری: Ki67 می تواند نشانگر (مارکر) تشخیصی مهم در شناسایی رشد تدریجی ضایعات پیش بدخیمی در حفره دهان ، مارکری قابل اعتماد در تشخیص درجه دیسپلازی و پیش بینی وقوع تغییرات بدخیمی در این ضایعات بشمار رود.
زمینه و هدف: . کارسینومای سلول سنگفرشی دهان (OSCC) بدنبال مراحل پیش بدخیمی ایجاد می گردد که به صورت میکروسکوپی دیسپلازی اپی تلیالی تعریف میشوند و ژن Ki67 ممکن است نقش مهمی در این روند ایفا کند. هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای بیان Ki67 در دیسپلازی اپی تلیالی و کارسینومای سلول سنگفرشی دهان به روش ایمنوهیستوشیمی (IHC) بود.
مواد و روش کار: بیانKi67 در بلوک های پارافینی 15 هیپرپلازی اپی تلیالی بدون دیسپلازی(گروهA)، 15دیسپلازی اپی تلیالی (گروه B) شامل 7 دیسپلازی خفیف (زیر گروهB1) و 8 دیسپلازی شدید (زیرگروهB2) ، 15 OSCC (گروه C) متشکل از 7 OSCC با تمایز خوب (زیر گروه C1) و 8 OSCC با تمایز ضعیف (زیر گروه C2) بررسی گردید.
یافته ها: بر اساس آنالیزهای کمی و نیمه کمی تفاوت معناداری در بیان Ki67 میان سه گروه مشاهده گردید و تعداد سلول های مثبت برای Ki67 بصورت معناداری در گروه C بیشتر از گروه B بود. تفاوت معنا داری بصورت مثبت بین سلولهای Ki67 مثبت و افزایش درجه دیسپلازی مشاهده گردید( 001/0< p ). هرچند بیان Ki67بین درجات هیستوپاتولوژیک OSCC تفاوتی نداشت (064/0=P).
نتیجه گیری: Ki67 می تواند نشانگر (مارکر) تشخیصی مهم در شناسایی رشد تدریجی ضایعات پیش بدخیمی در حفره دهان ، مارکری قابل اعتماد در تشخیص درجه دیسپلازی و پیش بینی وقوع تغییرات بدخیمی در این ضایعات بشمار رود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/6/12 | پذیرش: 1396/7/27 | انتشار الکترونیک: 1396/10/29
دریافت: 1396/6/12 | پذیرش: 1396/7/27 | انتشار الکترونیک: 1396/10/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
