چکیده مقدمه: رضایت زناشویی یکی از عوامل موثر در ثبات و پایایی خانواده ها و در عین حال بهداشت روانی همسر و فرزندان است. در روابط زناشویی عوامل متعددی باعث رضایت زناشویی از یکدیگر می شود. هدف این پژوهش مقایسه ی میزان رضایت زناشویی در سبک های مختلف دلبستگی است. روش بررسی: پژوهش به لحاظ هدف از نوع بنیادی و به لحاظ نحوه ی جمع آوری از نوع توصیفی بود که در چهارچوب یک طرح تحلیلی انجام گردید. جامعه ی آماری پژوهش تمامی شهروندان ساکن در شهرستان مریوان بود که 100 نفر از آنان 48 زن و 52 مرد به صورت نمونه گیری هدفمند مورد انتخاب آماری قرار گرفتند و به صورت داوطلبانه به دو پرسشنامه ی سبک دلبستگی بزرگسال هازن و شوهر و پرسشنامه ی رضایت زناشویی انریچ پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته ها: رضایت زناشویی مردان بیشتر از زنان بود ( ) ؛ میزان رضایت زناشویی در افراد ایمن بالاتر از افراد ناایمن بود و نتایج آزمون تعقیبی شفه نشان داد، رضایت زناشویی در بین افراد با سبک دلبستگی ایمن از افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا بالاتر بوده و همچنین بین رضایت زناشویی افراد ناایمن دوسوگرا و اجتنابی نیز متفاوت بوده است. نتیجه گیری: نتایج یافته های پژوهش نشان از اهمیت تجارب تحولی اولیه ی افراد در خانواده می‌باشد که این تجارب می تواند در میزان رضایت از زندگی زناشویی تأثیرگذار باشد.

واژه‌های کلیدی: ازدواج، سبک های دلبستگی، رضایت زناشویی

متن کامل [PDF 442 kb]   (2183 دریافت)