زمینه و هدف: پیمان شکنی زناشویی، مسأله‌ای تکان دهنده برای زوج‌ها و خانواده‌ها می باشد همچنین پدیده‌‌ای رایج برای مشاوران و درمانگران ازدواج و خانواده است. همسران آسیب دیده از پیمان شکنی، در ابعاد عاطفی، روانی و جسمانی در برابر این بحران واکنش نشان می‌دهند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر بخشش محور بر دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر، طراحی گردید.

مواد و روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه‌ای نیمه تجربی به شیوه پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و انتساب تصادفی است. جامعه پژوهش را کلیه زنانی تشکیل ‌دادند که با مشکل پیمان شکنی همسر به کلینیک مشاوره و خدمات روان شناختی راستین در نیمه دوم سال 1395 مراجعه نموده بودند. نمونه پژوهش، 24 نفر از زنان بودند که به شیوه نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. آزمودنی‌ها در مراحل پیش آزمون و پس آزمون به مقیاس دلزدگی زناشویی پاینز 1996(CBM) پاسخ دادند. برای شرکت کنندگان گروه آزمایش، مداخله  بخشش محور در 9 جلسه 1/5 ساعت بود. به شیوه گروهی برگزار شد، در حالی که گروه کنترل هیچگونه درمانی دریافت نکردند. داده‌ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه (ANCOVA) در نرم افزار SPSSV20 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد، بین دلزدگی زناشویی آزمودنی‌های گروه آزمایش و کنترل در مرحله پس آزمون تفاوت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر مداخله مبتنی بر بخشش میزان دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر را در گروه آزمایش به طور معناداری کاهش داده است.
نتیجه گیری: مداخله بخشش محور، در کاهش دلزدگی زناشویی زنان آسیب دیده از پیمان شکنی همسر موثر است. لذا استفاده مشاوران و درمانگران خانواده از این رویکرد، به عنوان یک گزینه مداخله‌ای مناسب، جهت درمان پیمان شکنی زوج‌ها سودمند می‌باشد.