دوره 15، شماره 46 - ( 9-1393 )
جلد 15 شماره 46 صفحات 48-40 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (4762 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: به دلیل افزایش استقرار صنایع در سواحل و توسعه شهرهای ساحلی، اکوسیستم های آبی و آبزیان آنها از آلاینده های تخلیه شده به ویژه فلزات سنگین تاثیر می پذیرند. فلزات سنگین پس از ورود به اکوسیستم های آبی در بافت های آبزیان و از جمله ماهیان تجمع یافته و نهایتا وارد زنجیره غذایی شده، می توانند از طریق تغذیه از ماهیان آلوده وارد بدن انسان گردند. در این مقاله نمونه های ماهیان خوراکی حلوا سفید (Pampus argenteus) و گاریز (Liza klunzingeri) به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین (Cu, Zn) در بافت عضله از منطقه حفاظت شده حرا واقع در استان هرمزگان جمع آوری گردید.
روش بررسی: در این مطالعه تعداد 72 عدد از گونه گاریز و 54 عدد گونه حلواسفید صید شد. بافت عضلانی نمونه ها مورد مطالعه قرار گرفته و غلظت فلزات سنگین بر حسب میکروگرم بر گرم می باشد که به وسیله دستگاه جذب اتمی کوره گرافیتی مدل PERKIN-ELMER 3030 تعیین غلظت گردید. آنالیزهای آماری صورت گرفته در این مطالعه با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت.
یافته ها: این مطالعه نشان داد که میانگین غلظت فلزات روی و مس در بافت عضله، به ترتیب 6.69، 0.92 میکروگرم بر گرم در ماهی حلوا سفید و 3.5 , 5.5 میکروگرم بر گرم در ماهی گاریز بود. همچنین نتایج حاصل از بررسی های آماری، حاکی از پایین بودن میزان روی و مس در عضله ماهیان مورد بررسی نسبت به استانداردهای جهانی بود.
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه غلظت هیچ یک از فلزات بالاتر از حد مجاز نبود مصرف گونه های ماهی مورد مطالعه از نظر سلامت عمومی خطرآفرین نمی باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/8/13 | پذیرش: 1393/9/10 | انتشار الکترونیک: 1393/9/15
دریافت: 1393/8/13 | پذیرش: 1393/9/10 | انتشار الکترونیک: 1393/9/15
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |