چکیده
زمینه و هدف: کیست هیداتیک یکی از شایعترین بیماری های مشترک بین انسان و دام است که هر ساله سبب ایجاد خسارات اقتصادی و بهداشتی فراوانی در جهان می گردد و شناخت آن از نظر بهداشتی و اقتصادی ضرورت دارد. همچنین از لحاظ اهمیت دومین بیماری انگلی کرمی در جهان محسوب میگردد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع هیداتیدوز انسانی و جنبه های مختلف اپیدمیولوژیک این بیماری در شهرستان ابهر می باشد.
مواد و روش کار: تعداد810 نمونه سرمی انسان از 6 روستا و خود شهرستان به صورت تصادفی گرفته سپس نمونهها با الایزای غیرمستقیم آزمایش شد. جهت انجام تست ها از کیت های تجاری موجود در بازار (مربوط به شرکت پیشتاز طب استفاده گردید). جذب (OD) نمونه های کنترل منفی در طول موج 450 نانومتر به عنوان CUTOFF در نظر گرفته شد. نوع مطالعه در این پژوهش مقطعی و تجربی- آزمایشگاهی است.
نتایج: از810 نفر شرکت کننده در این مطالعه440 نفر مونث و370 نفر مذکر بودهند. پراکندگی نمونه ها شامل500 روستایی و310 شهری بود. از کل نمونه ها 1 نمونه (0/12 درصد) با تست الایزا مثبت شدند. این نمونه مثبت متعلق به خانمی 51ساله، روستایی، بی سواد، خانه دار با وجود سگ در محل و سابقه مصرف سبزیجات می باشد. از نظر محل سکونت500 نمونه(61/72 درصد) روستایی و310 نمونه (38/27 درصد)شهری بودند. رابطه آماری معناداری بین آلودگی به کیست هیداتیک و متغیرهای بررسی شده در این مطالعه وجود ندارد.
نتیجه گیری: مقایسه مطالعه حاضر با مطالعات موجود در سایر مناطق کشور، شیوع کمتر کیست هیداتیک را در منطقه ابهر نشان می دهد. از عوامل این امر می توان به وجود کشتارگاه صنعتی در منطقه و همچنین شستشوی مناسب سبزیجات اشاره کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/11/15 | پذیرش: 1397/2/1 | انتشار الکترونیک: 1397/7/18