چکیده: (2274 مشاهده)
زمینه و هدف: هیپربیلیروبینمی نوزادی در صورت تشخیص به موقع، قابل درمان میباشد و میتوان از عوارض آن جلوگیری نمود. شناخت علل هیپربیلیروبینمی میتواند؛ برای آمادگی و طراحی مداخلات مناسب باشد لذا هدف از انجام این مطالعه، بررسی توزیع شدت هیپربیلیروبینمی در نوزادان بستری شده در بیمارستان بعثت سنندج میباشد.
مواد و روش کار: در پژوهش حاضر، نوزادان مبتلا به زردی غیر فیزیولوژیک بستری شده در بیمارستان بعثت سنندج از اول آذر سال 1392 تا اول خرداد 1393، مورد مطالعه قرار گرفتند. در بررسی پروندهها و آزمایشات، اطلاعات مورد نظر جمعآوری گردید. نوزادان پره ترم (کمتر از 37 هفته) با بیلیروبین کمتر از 18 و بیشتر از 18، به ترتیب در دستهبندی خفیف و شدید و در نوزادان ترم (مساوی و بیشتر از 37 هفته) با بیلیروبین کمتر از 20 و بیشتر از 20، جزء دستهبندی خفیف و شدید قرار گرفتند. آنالیز دادهها با استفاده از نرم افزار Stata 12 انجام شد.
نتایج: ددر این مطالعه، 300 نوزاد مورد بررسی قرار گرفتند که 45 نفر (15 درصد) پره ترم و 255 نفر (85 درصد) ترم بودند. 35/6درصد نوزادان پره ترم و 30/2 درصد نوزادان ترم، هیپربیلیروبینمی شدید داشتند. در پژوهش حاضر، 166 نفر (55/3 درصد) نمونهها پسر بودند و در بین دو جنس در نوزادان پره ترم از نظر بیلیروبین خفیف و شدید، تفاوت معنیدار بود (0/03P=)؛ همچنین در نوزادان ترم، تفاوت معنیداری در بین نوزادانی که سابقهی زردی در نوزاد قبلی آنها وجود داشت؛ مشاهده شد (P=0.001).
نتیجه گیری: سطوح بالای هایپربیلیروبین خون در ارتباط مستقیم با زردی نوزادی شناسایی شده است و از این معیار، جهت درمان به موقع و صحیح نوزاد استفاده میشود؛ بنابراین، غربالگری و مراقبت منظم برای اطمینان از شناسایی نوزادان با هیپربیلیروبینمی شدید ضروری است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1397/3/7 | پذیرش: 1397/4/16 | انتشار الکترونیک: 1397/10/25