دوره 20، شماره 66 - ( 7-1398 )                   جلد 20 شماره 66 صفحات 34-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (2433 مشاهده)
زمینه و هدف: اضطراب در کودکان مبتلا به سرطان می‌تواند در روند درمان این بیماران، مشکلات بالقوه‌ای ایجاد نماید. با توجه به اهمیت این موضوع، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین فراوانی اضطراب و عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان بستری شده در بخش انکولوژی بیمارستان  بعثت سنندج در سال 1396 انجام گرفت.
مواد و روش کار: مطالعه‌ی حاضر از نوع مقطعی تحلیلی است. جامعه‌ی آماری، کودکان مبتلا به سرطان‌های مختلف  در سنین 8 تا 15 سال مراجعه­کننده به بیمارستان بعثت شهر سنندج در سال 1396 را در بر گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها در این مطالعه، شامل پرسشنامه دموگرافیک (شامل سؤالات فردی و بالینی) و پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس بود. پس از جمع­آوری داده‌ها، اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 گردید و آنالیز با در نظر گرفتن سطح معنی‌داری کمتر از 0/05 انجام شد.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که 27 نفر (60%) کودکان مبتلا به سرطان خون از نوع ALL بودند. میانگین و انحراف معیار  ابعاد مختلف پرسشنامه اضطراب پس از آنالیز نشان داد که مقیاس هراس و ترس از فضای باز، دارای میانگین بالاتر از سایر مقیاس ها با میانگین 2/62 ± 14/69 بود. در رده‌ی دوم و سوم نیز به ترتیب، مقیاس‌های اضطراب جدایی و اضطراب عمومی با میانگین‌های 3/83 ± 13/26 و 2/97 ± 11/95  قرار داشتند. میانگین مقیاس ترس از آسیب فیزیکی از تمامی مقیاس‌های دیگر کمتر بود.
نتیجه گیری: باتوجه به فراوانی بالای اضطراب بعد از تشخیص سرطان، به خصوص هنگام تشخیص بیماری توسط انکولوژیست در مبتلایان به لوسمی حاد، جهت جلوگیری از ایجاد مشکلات روانی بعدی و ارتقاء کیفیت زندگی این بیماران، بلافاصله بیمار به کلینیک‌های روانپزشکی معرفی گردد و سپس جلسات گروهی ماهانه جهت پیشگیری از اضطراب و بهبود زندگی این دسته از بیماران ترتیب داده شود تا بیمار بتواند با قرار گرفتن در جمع افراد مشابه خود با مشکل ایجاد شده بهتر کنار بیاید و از افت عملکرد بیمار جلوگیری شود.


 
واژه‌های کلیدی: اضطراب، کودکان و نوجوانان، سرطان
متن کامل [PDF 694 kb]   (758 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1397/12/20 | پذیرش: 1398/4/26 | انتشار الکترونیک: 1398/7/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.