زمینه و هدف: اعتماد اجتماعی یکی از جنبه‌های مهم در روابط انسانی است که زمینه‌ساز مشارکت و همکاری بین اعضای جامعه می­باشد. این مطالعه با هدف تعیین میزان اعتماد اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کردستان در سال 1396 انجام گرفت.
 مواد و روش­کار: این مطالعه از نوع مقطعی بود که در آن 851  نفر از دانشجویان به روش نمونه ­برداری تصادفی طبقه­ ای مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مطالعه، پرسشنامه­ ای با 17 سئوال بود که  5 بعد صراحت، صداقت، سهیم کردن، تمایلات همکاری جویانه و اطمینان را داشت. داده­ های جمع­ آوری شده با نرم­افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها، از آزمون های آماری یو من ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد.
یافته ها: میانگین سن نمونه های مورد بررسی 4/55±23/10 سال با حداقل 18 و حداکثر 52 سال بود. 398 نفر (49/9%) مرد بودند. میانگین و انحراف معیار نمره سهیم کردن، تمایلات همکاری جویانه، صراحت، صداقت و اطمینان  بر حسب 5 نمره به ترتیب برابر با 0/67±3/10، 0/62±3/26، 86/0±3/41، 71/0±33/3 و 90/0±11/3 بود. بیشترین و کمترین نمره میانگین به ترتیب در ابعاد صراحت و سهیم کردن اعتماد اجتماعی بدست آمد.
نتیجه­ گیری: یافته‌های این پژوهش بیانگر میزان اعتماد اجتماعی بالای نمونه‌های مورد بررسی می‌باشد. یکی از موضوعات بسیار مهمی که بایستی در مقوله اعتماد اجتماعی به آن توجه ویژه­ ای شود، موضوع دین است که در ایجاد اعتماد اجتماعی نقشی اساسی و کلیدی دارد که مسئولین فرهنگی دانشگاه و جامعه بایستی به این مقوله توجه ویژه‌ای داشته باشند.


 

واژه‌های کلیدی: اعتماد اجتماعی، دینداری، صراحت، صداقت، اطمینان

متن کامل [PDF 459 kb]   (625 دریافت)