دوره 23، شماره 76 - ( 3-1401 )                   جلد 23 شماره 76 صفحات 12-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


کارشناس ارشد روان شناسی، دانشگاه پیام نور، واحد میبد، یزد، ایران
چکیده:   (1276 مشاهده)
زمینه و هدف:‌ پاندمی کووید-19 تهدیدات بهداشتی بزرگی را برای سلامتی عمومی جهان ایجاد کرده است. در این رابطه، کادر درمانی بیشتر از سایر مردم در معرض آسیب‌های این بیماری نوظهور بوده‌اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش استرس شغلی، فرسودگی شغلی، و حمایت سازمانی ادراک شده در پیش‌بینی قصد ترک شغل پرستاران در پاندمی کووید-19 انجام شد.
مواد و روش ­کار: این پژوهش از نوع توصیفی است و با روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری شامل پرستاران شاغل در بخش کووید-۱۹ بیمارستان‌های شهرستان اردکان در سال ۱۴۰۰ با تعداد تقریبی ۱۰۰ نفر بود. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان ۷۹ نفر تعیین شد. نمونه‌گیری با شیوه در دسترس انجام شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه‌های قصد ترک شغل، حمایت سازمانی ادراک شده، استرس شغلی، و فرسودگی شغلی بود که به صورت برخط منتشر شد. ۷۷ داده‌ با روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه، در سطح و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی و ابعاد آن یعنی فرسودگی شغلی، خستگی عاطفی، و مسخ شخصیت با قصد ترک شغل در پرستاران رابطه مثبت معنی‌داری  و  بین حمایت سازمانی و قصد ترک شغل در پرستاران رابطه منفی معنی‌داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که ۴۵ درصد از واریانس قصد ترک شغل در پرستاران با ترکیب خطی متغیرهای فرسودگی شغلی و حمایت سازمانی تبیین می‌شود.
بحث و نتیجه‌گیری: استرس، فرسودگی شغلی، و حمایت سازمانی به عنوان متغیرهای مهم و اثرگذار بر قصد ترک شغل در پرستاران در پاندمی کووید-19 می‌تواند مورد توجه قرار گرفته و توسط دست­اندرکاران حوزه درمان مورد مداخله قرار گیرد.

متن کامل [PDF 833 kb]   (508 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1401/1/11 | پذیرش: 1401/2/25 | انتشار الکترونیک: 1400/10/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.