چکیده

زمینه و هدف: هدف اصلی از این مطالعه بررسی تأثیر تزریق داخل بطن مغزی SCH-۵۸۲۶۱ به عنوان آنتاگونیست گیرنده­های مرکزی آدنوزینی A۲aبر سندرم محرومیت از مصرف مرفین در موش صحرائی نر بود.

روش بررسی: رتهای نر، نژاد ویستار درمحدوده وزنی gr۲۵۰-۲۰۰ و با سن مشابه که بصورت تصادفی انتخاب شده‌اند، به ۶ گروه هشت تائی تقسیم شدند. به منظور ایجاد وابستگی، مرفین روزی دو بار به مدت ۹ روز (روز اول:  mg/kg۵، روز دوم و سوم:  mg/kg۱۰، روز چهارم و پنجمmg/kg :۱۵، روز ششم و هفتم:  mg/kg۲۰ و روز هشتم : mg/kg ۲۵ و در روز نهم فقط دوز صبحگاهی مرفین mg/kg۲۵) تزریق شد. SCH-۵۸۲۶۱ در دوزهای (µl۵µg/ ۴۰ و ۸۰ و ۱۶۰) در روز نهم، نیم ساعت بعد از آخرین دوز مرفین، تزریق داخل بطن مغزی گردید. پس از نیم ساعت نالوکسانmg/kg_, ip) ۴ ( تزریق شده و علایم قطع مصرف شامل ایستادن روی پاها، کشیدن شکم روی زمین، حرکات شبیه سگ خیس، تیمار کردن آلت تناسلی و دندان قروچه به مدت یک ساعت ثبت گردید

یافته­ ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد تزریق روزانه مرفین به روش دوزهای فزاینده سبب ایجاد وابستگی و متعاقب تزریق نالوکسان بروز علایم قطع مصرف شد که با گروه دریافت کننده سالین تفاوت معنی­داری در بروز علایم و امتیاز تام سندرم ترک داشت. همچنین نتایج نشان داد که تزریق داخل بطن مغزی آنتاگونیست گیرنده های آدنوزینی بطور معنی­دار (۰,۰۰۱>p) سبب کاهش علایم تام سندرم ترک گردید

نتیجه ­گیری: در مجموع نتایج نشان داد که بکارگیری SCH-۵۸۲۶۱ به عنوان آنتاگونیست گیرنده A_۲a آدنوزینی علایم قطع مصرف را کاهش داده است.