آرامه صفی خانی، فاطمه ناجیان تبریز، حانیه مردادی، نوشیروان خضری مقدم، مسعود فضیلت پور، علی درختکار،
دوره ۲۰، شماره ۶۴ - ( ۱-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال اظطراب امتحان یکی از اختلالات شایع در بین دانش آموزان و دانشجویان بوده که پیش رونده نیز می باشد. این اختلال جزء اختلالات اظطرابی وابسته به موقعیت می باشد، که افراد مبتلا، حالات ناخوشایند جسمانی و روانی متعددی را تجربه می نمایند که بعضا می تواند بر روابط بین فردی شخص مبتلا نیز اثر بگذارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان اضطراب امتحان دانش آموزان دوتابعیتی انجام پذیرفت.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش آن دانش آموزان دو تابعیتی مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی بین المللی شیراز در نیمه ی دوم سال ۹۶ بودند که تشخیص اضطراب امتحان داشتند. و از بین آن ها ۵۲ دانش آموز مبتلا به اضطراب امتحان به صورت نمونه گیری هدفمند، انتخاب شده و سپس به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه دسته ی مداخله و کنترل تقسیم شدند. گروه مداخله، درمان مبتنی بر پذیرش و آگاهی را در طی هشت جلسه دریافت کرد؛ درحالی که گروه دیگر که گروه کنترل بود آموزشی را دریافت نکرد. پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون قبل و بعد از مداخله توسط افراد دو گروه تکمیل گردید. برای تحلیل نتایج این پژوهش از آزمون کوواریانس یک راهه توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد.
یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که پس از انجام مداخله، بین گروه های مداخله و کنترل تفاوت معناداری در کاهش اضطراب امتحان به وجود آمده است (p<,۰۱). به عبارت دیگر، میانگین نمرات اضطراب امتحان گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته است.
نتیجه گیری: آموزش درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دوتابعیتی موثر بوده و می توان فنون این رویکرد درمانی را در مدرسه برای کوک به دانش آموزان و یا مراکز درمانی برای بهبود و یا درمان اظطراب دانش آموزان، به کار بست.
