زمینه و هدف: بروز افسردگی در سنین جوانی با افت شدید عملکرد اجتماعی و شغلی و نیز عملکرد تحصیلی همراه است.پژوهش حاضر با هدف ارزیابی میزان شیوع افسردگی و برخی عوامل مؤثر بر آن در دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سمنان در سال ۱۳۹۵ اجرا گردید.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی بود. تعداد ۱۷۷ نفر از دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی سمنان به روش سرشماری مورد مطالعه قرار گرفتند. بهمنظور جمعآوری دادهها از پرسش نامه ۲۱ سؤالی آزمون افسردگی Beak استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و آزمون آنالیز واریانس یک طرفه، آزمون t مستقل و آزمون همبستگی Pearson مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سنی افراد ۳/۸۸±۲۲/۱۵ سال بود. بر اساس یافته ها بیش از ۸۰% دانشجویان درجاتی از افسردگی را تجربه نمودند. میزان شیوع افسردگی به ترتیب ۱۹/۸% فاقد افسردگی (سالم)، ۲۶% افسردگی خفیف، ۳۷/۳% افسردگی متوسط و ۱۶/۹% دارای افسردگی شدید بودند. رابطه معنیداری بین جنسیت با افسردگی یافت نشد (۰/۱۹۸=P)، در حالی که رابطه معنی داری بین مصرف داروی آرامبخش، شغل و تحصیلات والدین، رشته تحصیلی، آینده شغلی و وضعیت مالی خانواده با سطح افسردگی دانشجویان مشاهده شد (۰/۰۵>P).
نتیجه گیری: در کل شیوع افسردگی در دانشجویان مورد پژوهش بالا و بیش از حد موجود در جامعه بود. توصیه می گردد برنامه های مناسبی در جهت بهبود سلامت روانی دانشجویان تدوین شود. همچنین برگزاری کلاس های مشاوره ای و روانکاوی می تواند راهگشای مناسبی در این زمینه باشد.
