زمینه و هدف: شناخت ادراکات و احساسات دانشجویان نسبت به فرهنگ و روابط اعضای کلاس برای برنامهریزی، و ایجاد تغییرات مثبت، حائز اهمیت است. این تحقیق با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان در مورد فرهنگ کلاسی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گردید.
روش بررسی: طی این مطالعه توصیفی- تحلیلی، دیدگاه ۳۰۰ نفر از دانشجویان سال آخر مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامه فرهنگ کلاسی استفان رابینز (Stephen Robins)، شامل ۸ سؤال در مورد فرهنگ کلاسی با مقیاس لیکرت ۵ نقطهای بود. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS v۲۲ پردازش و از آزمونهای آمار توصیفی جهت تعیین میانگین و درصدها و درصدها و نمودارها و برای مقایسه فرهنگ کلاسی در سطوح مختلف متغیر های دموگرافیک از آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد.
یافته ها: اکثر دانشجویان به فرهنگ کلاسی دانشگاه امتیاز بینابینی (۲۰-۲۹) دادند. اکثر دانشجویان معتقد بودند که سیستم نمره دهی مبتنی بر استاندارد نیست و مخالف این بودند که استاد به هر کس که به درس گوش دهد نمرهی خوب میدهد اما در کل دانشجویان برخورد هم کلاسی و اساتید را دوستانه و حمایتی دانسته اند. ارتباط معنیداری بین فرهنگ کلاسی و دانشکده مشاهده گردید(p-value ۰/۰۰۱).
نتیجه گیری: از نظر اکثر دانشجویان در مقاطع و رشتههای تحصیلی مختلف فرهنگ کلاسی دانشگاه فرهنگ بینابینی بود. تعامل و ارتباط بیشتر اساتید و دانشجویان و روشهای دانشجو- محور پیشنهاد میشود که میتواند منجر به برقرای ارتباط بیشتر بین اساتید و دانشجویان با یک دیگر و ایجاد فرهنگ باز و صمیمی گردد.
