جستجو در مقالات منتشر شده


۸ نتیجه برای پرستاران

رضا داورنیا، آرمان سلیمی، خدیجه مرتضوی، دکتر کیانوش زهراکار، محمد شاکرمی،
دوره ۱۸، شماره ۵۷ - ( ۶-۱۳۹۶ )
چکیده

زمینه و هدف: درمان‌شناختی رفتاری مدیریت استرس به خانواده‌ای از درمان‌های مدیریت استرس اطلاق می­شود که توانایی افراد را برای کاهش استرس و سازگاری مناسب با موقعیت‌های استرس آور افزایش می­دهد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارآمدی درمان شناختی رفتاری مدیریت استرس بر استرس شغلی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.
مواد و روش­کار: در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۰ پرستار شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان امام علی (ع) شهر بجنورد در نیمه دوم سال ۱۳۹۴ به شیوه در دسترس و بر اساس ملاک­های ورود و خروج به پژوهش انتخاب و با جایگزینی تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل ( هر کدام ۲۰ نفر) گمارش شدند. قبل و بعد از مداخله از شرکت کنندگان خواسته شد تا به مقیاس استرس شغلی پرستاری تافت- گری و اندرسون (۱۹۸۱) پاسخ دهند. پرستاران گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه هفتگی و به شیوه گروهی، درمان‌شناختی رفتاری مدیریت استرس را دریافت نمودند، در حالی که برای گروه کنترل مداخله­ای ارایه نشد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار۲۰ SPSSV انجام شد و از آزمون‌های تحلیل کوواریانس، کولموگروف- اسمیرنوف و لوین استفاده شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد که نمره استرس شغلی پرستاران قبل و بعد از مداخله شناختی رفتاری مدیریت استرس به ترتیب (۱۱۰/۸۰) و (۹۷/۷۵) بود و این تفاوت از لحاظ آماری معنادار بود (۴۵/۶۳F= و۰/۰۱P<). به عبارت دیگر پرستارانی که تحت درمان شناختی رفتاری مدیریت استرس قرار گرفته بودند، میزان استرس شغلی کمتری را گزارش دادند.
نتیجه­گیری: درمان شناختی رفتاری مدیریت استرس موجب بهبود استرس شغلی پرستاران شاغل در بخش­های مراقبت ویژه شد. پیشنهاد می­شود مدیران و مسئولان پرستاری نسبت به برگزاری برنامه های مدیریت استرس در محیط های کاری اقدام نموده و از این طریق کیفیت خدمات پرستاری و رضایت مددجویان را ارتقاء دهند.  

 


دکتر سعید آصف زاده، فریبا فاتحی، مرتضی محمدی،
دوره ۱۸، شماره ۵۹ - ( ۱۰-۱۳۹۶ )
چکیده

چکیده
زمینه و هدف: مدیران از طریق ارتباطات روابطی را که برای انجام وظایف روزانه کارکنان در سازمان ضرورت دارد ، برقرار می سازند و حفظ می کنند . توانایی برقراری ارتباط و ایجاد مناسبات اجتماعی از جمله مهمترین مهارتها برای مدیران است . از بین مدیران پرستاری ، سرپرستاران نزدیکترین و بیشترین تماس را با پرستاران دارند . این مطالعه با هدف بررسی مهارت های ارتباطی سرپرستاران و ارتباط آن با ویژگی های جمعیت شناختی آنان انجام شد .
مواد و روش کار : این پژوهش یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود . جامعه پژوهش شامل ۵۱ سرپرستار بخش­ های مختلف بیمارستان­ های آموزشی شهر سنندج بود که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند . ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه ای دو بخشی شامل اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه استاندارد مهارت­های ارتباطی کوئین دام بود که روایی آن ۰,۷۱ و پایایی آن با آلفای کرونباخ ۰.۶۹گزارش شده است .  تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و آمار توصیفی ( میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون­ t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون) انجام شد.
یافته ­ها: میانگین نمره کل مهارت های ارتباطی سرپرستاران۸/۱۹±۱۱۲/۳۹ بود که بالاتر از حد متوسط بود . مهارت­های ارتباطی توانایی دریافت و ارسال پیام، کنترل عاطفی، گوش دادن، بینش نسبت به فرایند ارتباط در سرپرستاران مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط و مهارت ارتباط توام با قاطعیت با اختلاف بسیار جزیی کمتر از حد متوسط بود  بین نمره کل مهارتهای ارتباطی سرپرستاران با ویژگی های جمعیت شناسی آنان در این مطالعه ارتباط معنی دار یافت نشد .
نتیجه ­گیری: با توجه به بالا بودن سطح مولفه های مهارت های ارتباطی سرپرستاران از میانگین در این مطالعه به جز مهارت توام با قاطعیت و عدم وجود ارتباط معنی دار بین ویژگی های جمعیت شناختی سرپرستاران با مهارت های ارتباطی ، برنامه ریزی صحیح برای توسعه مهارت های ارتباطی و صلاحیت های مدیریتی سرپرستاران باعث ارتقای مهارت های ارتباطی سرپرستاران می شود .
منصوره روئین تن، شایسته حقیقی، امل ساکی مالحی،
دوره ۱۹، شماره ۶۱ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه و هدف: یکی از وظایف مهم پرستاران، حمایت از حقوق بیمار می باشد.حمایت و و جلب رضایت بیشتر آن ها توسط پرستاران زمانی محقق می شود که پرستاران آگاهی کافی و لازم را در این زمینه داشته باشند. براین اساس مطالعه حاضر با هدف"تعیین میزان آگاهی پرستاران نسبت به منشور حقوق بیماران در بیمارستان های آموزشی-درمانی شهر اهواز" انجام شد.
موادو روش کار: این پژوهش توصیفی_ تحلیلی در سال ۱۳۹۳ انجام شد، نمونه ها شامل ۳۳۱ نفر از پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر اهواز با حداقل ۶ ماه سابقه ی کار بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده با تخصیص تناسب انتخاب شدند و در مطالعه شرکت کردند. ابزار مطالعه پرسشنامه ای محقق ساخته و مشتمل بر ۲ بخش بود که بخش اول حاوی اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم شامل ۲۰ سؤال چهار گزینه ای در رابطه با ۵ حیطه ی اصلی منشور حقوق بیمار  به منظور سنجش آگاهی پرستاران از منشور حقوق بیمار بود.تجزیه و تحلیل داده ها به کمک روش های آمار توصیفی وهمچنین آزمون تحلیلی کای اسکوار و با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه ۱۷ صورت گرفت.
یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که ۶۹/۵ درصد از پرستاران دارای سطح آگاهی بالا، ۳۰/۲ درصد دارای سطح آگاهی متوسط و ۰/۳ درصد دارای سطح آگاهی ضعیف بودند. بیشترین آگاهی پرستاران در حیطه "دریافت خدمات سلامت" و کمترین آگاهی آنان در حیطه ی "دریافت اطلاعات کافی" بوده است. همچنین، بین میزان آگاهی پرستاران از منشور حقوق بیمار و متغیرهای سابقه ی کار و گذرانیدن دوره در زمینه ی حقوق بیمار ارتباط معنی داری مشاهده گردید(P=۰,۰۰۱).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که آگاهی پرستاران مورد مطالعه در حیطه های منشور حقوق بیمار کافی نبود که این مسأله می تواند در نهایت موجب عدم رعایت حقوق بیماران از طرف پرستاران و در نتیجه نارضایتی بیماران شود. لذا ضرورت آموزش های جدی تر و کامل تر برای پرستاران در این زمینه مورد تأکیید قرار می گیرد.
 
ملیحه رضایی نایه، دکتر طاهره اشک تراب، لادن فتاح مقدم، عنایت اله نوری، دکتر حسن امیری، مینا فخرزادگان،
دوره ۱۹، شماره ۶۳ - ( ۱۰-۱۳۹۷ )
چکیده

زمینه و هدف: در میان کارکنان مراقبت­های بهداشتی و درمانی، پرستاران نسبت به سایر حرفه­های پزشکی در معرض خطر بیشتری از خشونت محل کار می­باشند. خشونت محل کار دارای تبعات بسیار سوء زیادی برای کارکنان و نیز سیستم­های مراقبت­های بهداشتی می­باشد و هزینه­های سنگینی بر آن­ها تحمیل می کند؛ لذا هدف از این مطالعه "تعیین تاثیر آموزش مهارت­های ارتباطی به پرستاران بر خشونت بیماران و همراهان " در بخش­های بیمارستان منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران سال  ۹۶ ۱۳۹۵ بود.
مواد و روش­ کار:  این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی یک گروهی از نوع پیش آزمون - پس آزمون بود که بر روی ۵۱ نفر از پرستاران شاغل در بخش­های بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران که تجربه خشونت بیمار با همراه را داشتند، انجام شد. مداخله به صورت برگزاری کلاس­های آموزشی در طول یک ماه در قالب برنامه­های آموزش مداوم با عنوان آموزش مهارت­های ارتباطی وتعامل با بیمار اجرا شد. ابزار گرد آوری داده­ها پرسشنامه استاندارد شده مربوط به خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر ۶ بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، سوءرفتارکلامی، تهدید، ضرب و جرح جسمی، آزار و اذیت جنسی و آزار و اذیت نژادی) بود. برای سنجش روایی از روش روایی محتوا استفاده شد و پایایی ابزار با روش همسانی درونی وضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. داده­ها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها:  به دنبال آموزش، از بین ۵۱ نفر که در دوره شرکت کردند، ۳۳نفر (۶۴/۷درصد) پس از دوره آموزشی مواجهه با خشونت را در ۴ ماه گذشته تجربه کردند. نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (۰/۰۳۵=Pvalue ) و خشونت جسمی (۰/۰۴۴=Pvalue ) پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله را نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.
 نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (۰/۰۳۵=Pvalue ) و خشونت جسمی (۰/۰۴۴=Pvalue ) را پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.آموزش مهارت­های ارتباطی به پرستاران باعث کاهش معنی داری در میزان تهدید وضرب وجرح جسمی وخشونت کلی محل کار شد. بنابراین مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا اثر بخشی برنامه های آموزشی در این خصوص را مورد بررسی قرار دهد.


 
فاطمه محمدنژاد استاد، الهام نواب، سعیده بهرامپوری، راضیه فروتن، زهرا عباسی دولت آبادی،
دوره ۲۲، شماره ۷۴ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه و هدف: بهره ­مندی از اقدامات احتیاطی استاندارد با هدف مراقبت از اعضای تیم درمان در برابر مخاطره­ های شغلی که روزانه با آن مواجهه دارند، در طی سال­ های اخیر به اعضای تیم درمان توصیه شده است. اما شواهد نشان­ دهنده عدم پیروی کامل از این دستورالعمل­ هاست. هدف این مطالعه ارائه تصویر روشنی از چالش ­های مربوط به عدم رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد در برابر عوامل عفونی بیماری­ زا توسط پرستاران است.
مواد و روش­ کار: مطالعه مروری نقلی حاضر با جستجو در پایگاه­ های داده ­ای Science Direct، Web of Sciences، SID، و PubMed با استفاده از کلیدواژه­ های مرتبط از جمله احتیاطات استاندارد، پایبندی، رعایت، کنترل عفونت، عفونت بیمارستانی، مخاطرات بیولوژیک، مخاطرات شغلی، پرستاران و بیماری­ های عفونی با دو زبان فارسی و انگلیسی از ابتدای سال ۲۰۰۰ تا ماه نوامبر سال ۲۰۲۰ انجام شد.
یافته ­ها: براساس ارزیابی ۱۵ مقاله بر اساس اهداف مطالعه، چالش­ های پرستاران در رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد در برابر عوامل بیماری­ زا، در شش گروه طبقه ­بندی شدند. چالش ­ها شامل ۱) عدم دسترسی و کمبود منابع مورد نیاز رعایت احتیاطات استاندارد، ۲)  بیماری ­های عفونی نوپدید، ۳) عدم سازگاری تجهیزات مورد نیاز رعایت احتیاطات استاندارد، و عدم کارایی مناسب پرستاران حین استفاده از تجهیزات، ۴) دانش ناکافی در خصوص رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد، ۵) نقش ­ها و مسئولیت­ های متعدد و زمان محدود، و ۶) شکل­ گیری مخاطرات جدید به دنبال رعایت احتیاطات استاندارد بود.
بحث و نتیجه­ گیری: با توجه به عوامل تأثیرگذار بر رعایت اقدامات احتیاطی استاندارد در میان پرستاران، به ­خصوص در شرایط متفاوت پاندمی بیماری­ های عفونی، لازم است سیاست­گذاران، مسئولین و مدیران نظام سلامت، به ویژه مدیران پرستاری، در راستای تسهیل و برطرف نمودن این عوامل شناخته شده، اقدام نموده و جهت ارتقای سلامت محیط­ کاری و ارتقای سلامت حرفه ­ای پرستاران، برنامه ­ریزی لازم جهت تأمین منابع و بستر مناسب، جهت اجرایی­ سازی این استانداردها را فرآهم نمایند. 

آیدا جوانمردی، فریده سادات جلالی، سجاد دلاوری،
دوره ۲۲، شماره ۷۵ - ( ۱۰-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه و هدف: ترک خدمت پرستاران سبب تحمیل هزینههای سنگین به نظام سلامت میشود. عوامل مؤثر بر ترک خدمت پرستاران متعدد هستند. هدف این مطالعه شناسایی عوامل موثر بر ترک خدمت پرستاران در ایران با استفاده از یک مطالعه مروری است.
مواد و روش ­کار: این مطالعه از نوع مطالعات مروری است که با مرور پایگاه  Magiranانجام گرفته است. از مجموع مطالعات بررسی شده، در نهایت ۳۳ مقاله مرتبط با موضوع یافت شد، که با بررسی دقیق آنها، عوامل مؤثر بر ترک خدمت پرستاران در ایران استخراج شدند .
یافته­ ها: با بررسی مطالعات مختلف، عوامل مؤثر بر ترک خدمت پرستاران در شش طبقه کلی  شامل عوامل دموگرافیک، عوامل فردی و خانوادگی، عوامل سازمانی محیطی، عوامل رفتار سازمانی، عوامل رضایت از حرفه و عوامل مرتبط با ماهیت حرفه دسته بندی شدند.
 بحث و نتیجه ­گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین تمایل به ترک حرفه پرستاران در حد متوسط و زیاد بوده و عواملی مانند فرسودگی شغلی، رضایت شغلی، و میزان درآمد از  مهم‌ترین عوامل در ترک خدمت پرستاران نظام سلامت ایران بوده است
واژه­ های­ کلیدی: پرستاران، ترک خدمت، ایران

 

سید مجتبی عقیلی، نازیلا احمدی چوپاری، آرزو اصغری، میترا نمازی،
دوره ۲۳، شماره ۷۶ - ( ۳-۱۴۰۱ )
چکیده

زمینه و هدف: پرستاران در طول خدمت خود با تنش ­های مختلفی مواجه هستند که از جمله می ­توان به فرسودگی شغلی اشاره کرد. این نوع تحلیل ­رفتگی در اثر تنش­ های مداوم ایجاد می ­شود و عوارض زیادی در خانواده، زندگی اجتماعی، فردی، و سازمان بر جای می­ گذارد. هدف مطالعه حاضر تعیین میزان فرسودگی شغلی پرستاران بخش ­های مختلف مراقبت ویژه، بخش زنان و زایمان و بخش نوزادان بود.
مواد و روش ­کار: این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه پرستاران شاغل در بخش­ های مراقبت ویژه، زنان و زایمان، و نوزادان بیمارستان­ های دولتی شهر گرگان در سال ۱۳۹۶ بود که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان ۱۶۲ نفر، به شیوه در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع­ آوری داده ­ها از پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلچ استفاده شد. جهت آنالیز داده ­ها از آزمون تحلیل واریانس در سطح معنی­ داری کمتر از ۰/۰۵ استفاده شد.
یافته ­ها: در فرسودگی شغلی بین پرستاران بخش­ های مراقبت ویژه، زنان و زایمان، و نوزادان تفاوت معنادار وجود داشت (۰۰۱/۰>P) و پرستاران بخش مراقبت ویژه بیشترین فرسودگی شغلی را داشتند (۰۰۱/۰>P). 
بحث و نتیجه­ گیری: بر اساس این تحقیق می­ توان استنباط کرد که افزایش فشار کاری، شیفت­ های پی در پی، و بدون استراحت در طول زمان، زمینه را برای بروز فرسودگی شغلی فرآهم می ­آورد.

سارا شهبازی، رضا مرادی، هیوا میرزایی، زهره رضائی،
دوره ۲۳، شماره ۷۹ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده

چکیده :
زمینه و هدف: در علوم پزشکی ارتباطات رکن اصلی مراقبت از بیمار محسوب می‌شود. ارتباطات به عنوان یک شاخص کلیدی در رضایت، همکاری و التیام درد بیمار در نظر گرفته می‌شود. برقراری ارتباط مناسب منجر به ارتقای سلامت و رضایت‌مندی بیماران می‌شود.
مواد و روش کار : مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیل بود که به صورت مقطعی در سال ۱۳۹۹ در شهر اصفهان انجام شد. نمونه پژوهش شامل ۱۲۶ دانشجوی کارشناسی پرستاری بود. داده‌ها با استفاده از پرسشن‌امه محقق‌ساخته شامل شش حیطه و ۵۰ سوال براساس مقیاس پنج گزینه ای لیکرت جمع آوری گردید. روایی ابزار از طریق روایی محتوا و پایایی آن از طریق ضریب آلفا کرونباخ ۹۶/۰ تایید گردید. برای تحلیل داده‌ها از آزمون های توصیفی و استنباطی نظیر t مستقل، آنالیز واریانس و آزمون پیرسون در سطح (P<۰,۰۵) استفاده شد.
یافته‌ها : دانشجویان از میان عوامل موثر برارتباط بیمار، عوامل حرفه‌ای را به عنوان عامل موثر بر ارتباط دانشجو-بیمار شناسایی کردند. براساس آزمون‌های آماری میان عوامل فردی، اجتماعی و حرفه‌ای با متغیرهای دموگرافیک رابطه معناداری وجود داشت (P<۰,۰۵).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به اهمیت بالای عوامل مربوط به شغل و حرفه نسبت به سایر عوامل موثر بر ارتباط بین بیماران و دانشجوهای رشته پرستاری، لازم است موانع مرتبط با محیط و شرایط کاری پرستاران بطور جدی مورد توجه مسئولین پرستاری قرار بگیرد و در جهت رفع آن‌ها افدامات لازم صورت پذیرد.
واژه‌های کلیدی : ارتباط با بیمار، دیدگاه پرستاران، بیمارستان اصفهان

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی زانکو می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Zanko Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb