دوره 15، شماره 44 - ( 3-1393 )
جلد 15 شماره 44 صفحات 47-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (3601 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: وجود اسید هیومیک در محیط‌های آبی، سبب مشکلاتی از قبیل: رنگ، تشکیل فرآورده‌های جانبی گندزدایی سرطان‌زا از جمله تری‌هالومتان‌ها و هالواستیک اسید‌ها، افزایش مصرف مواد گندزدا در تصفیه آب و اختلال در سالم‌سازی آب آشامیدنی می‌شود. شیوه‌های مختلفی جهت حذف اسید هیومیک مورد توجه است. این مطالعه با هدف بررسی امکان استفاده از نانوتیوب‌های کربنی تک‌جداره بعنوان جاذب در فرآیند جذب اسید هیومیک در شرایط اسیدی از محلول‌های آبی انجام شده است.
روش بررسی: این تحقیق آزمایشگاهی، بصورت جریان ناپیوسته می‌باشد که در آن اثر پارامترهای مختلف غلظت اسید هیومیک، دوز نانوتیوب و زمان تماس در حذف اسید هیومیک و ایزوترم و سینتیک جذب بررسی شده است.
یافته‌ها: نتایج این تحقیق، نشان داد که با افزایش دوز جاذب از 0.2 به 1 گرم، راندمان حذف اسید هیومیک با غلظت اولیه 10 میلی‌گرم در لیتر، از 92.5 به 100 % و با کاهش غلظت اولیه اسید هیومیک از 30 به 5 میلی‌گرم در لیتر در زمان 3 ساعت، بازده از 96 به 100 % افزایش می‌یابد. همچنین زمان مناسب جهت دستیابی به حالت تعادل جذب اسید هیومیک، 3 ساعت می‌باشد. حداکثر ظرفیت جذب سطحی اسید هیومیک در شرایط اسیدی 48 میلی گرم بر گرم 4 (4=pH) است.
نتیجه‌گیری: نانوتیوب‌های کربنی تک‌جداره، بدلیل سطح مقطع زیاد، اندازه کوچک، نظم شبکه‌ای منحصربفرد، واکنش‌پذیری بسیار زیاد و عملکرد قابل توجه بعنوان جاذب در حذف آلاینده‌های آلی از محلول‌های آبی، می‌تواند جهت حذف اسید هیومیک مؤثر باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1393/2/12 | پذیرش: 1393/3/7 | انتشار الکترونیک: 1393/3/25
دریافت: 1393/2/12 | پذیرش: 1393/3/7 | انتشار الکترونیک: 1393/3/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |