زمینه و هدف: نارساخوانی، اختلالی است که در آن پیشرفت خواندن بر حسب سن، آموزش و هوش کودک پایین تر از حد انتظار می باشد. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ی اثربخشی روش نوروفیدبک و دیویس برعملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان است.
مواد و روش کار: جامعه ی آماری پژوهش حاضر، شامل کلیه ی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری - خواندن پایه سوم پسر ابتدایی مراکز اختلالات یادگیری 3 و 4 ویژه شهر اهواز در سال تحصیلی 95
1394 بود. نمونه های این پژوهش، شامل 45 نفر از دانش آموزان دارای اختلال خواندن بود که به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (در هرگروه 15
نفر) تقسیم شدند. آزمون خواندن و نارساخوانی گلپور، چمرکوهی و محمدامینی( 1391 ) برای خواندن و نسخه ی چهارم مقیاس های هوشی وکسلر کودکان ( 2003 )، برای سنجش هوش دانش آموزان مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS-20 و شاخص آماری تحلیل کوواریانس بررسی شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که پس از آموزش روش دیویس، تفاوت معنی داری میان گروه مداخله و کنترل بر عملکرد دانش آموزان در تمام مؤلفه های آزمون خواندن وجود داشت (p<0/01) همچنین اثربخشی نوروفیدبک باعث تفاوت معنی دار عملکرد دانش آموزان در تمام مؤلفه های آزمون خواندن در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل گردید (p<0/01).
نتیجه گیری: مطالعه ی حاضر نشان داد که هر دو روش بر عملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان مؤثر بودند و آموزش دیویس، تاثیر بیشتری نسبت به نوروفیدبک داشت.