دوره 18، شماره 59 - ( 10-1396 )
جلد 18 شماره 59 صفحات 15-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Youzi H, Maleki S, Mohammadian F. The Effect of Various Management Styles on Hospital's Efficiency of Tehran University of Medical Science in 2016. Zanko J Med Sci 2018; 18 (59) :1-15
URL: http://zanko.muk.ac.ir/article-1-217-fa.html
URL: http://zanko.muk.ac.ir/article-1-217-fa.html
یوزی هادی، ملکی سارا، محمدیان فرزانه. تأثیر سبک‌های مختلف مدیریتی بر کارایی در بیمارستان‌های علوم پزشکی تهران در سال 1395
. مجله علوم پزشکی زانکو. 1396; 18 (59) :1-15
دانشکده بهداشت
چکیده: (3772 مشاهده)
زمینه و هدف: سبک مدیریتی، یکی از عوامل مؤثر در افزایش اثر بخشی، رضایت کارکنان، کیفیت خدمات و بهره‌وری بیمارستان‌ها می‌باشد. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تأثیر سبک‌های مختلف مدیریتی بر کارایی، در بیمارستان‌های علوم پزشکی تهران انجام گردید.
مواد و روش‌کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی می‌باشد. از پرسشنامه‌ی سبک مدیریتی وروم- ایتون (2001) برای گردآوری داده‌های مربوط به سبک مدیریتی در سال 1395 استفاده شده است. این پرسشنامه‌ها بین کلیه‌ی مدیران بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران (جامعه‌ی آماری برابر با نمونه‌ی آماری) توزیع و در نهایت، 22 پرسشنامه جمع‌آوری گردید. داده‌های مربوط به کارایی از بخش‌های آمار، سایت‌های بیمارستان‌ها و همچنین وزارت بهداشت به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21، EXCEL، روش هزینه‌یابی ABC،DEAP8 و Frontierانجام گرفت.
یافته‌ها: سبک غالب مدیریتی در اکثر بیمارستان‌ها از نوع مشورت جو بود. بیمارستان‌های فارابی و هاشمی با وجود داشتن منابع کمتر، بیشترین کارایی را داشتند امّا بیمارستان‌های امام و حضرت رسول، به نسبت مصرف منابع، کارایی پایینی دارند. در بیمارستان‌های فارابی و بهرامی، هزینه به ازای هر تخت، نسبت به بیمارستان‌های دیگر کمتر می‌باشد. بیمارستان‌های فارابی، بهرامی و ضیائیان، اندازه‌ی کارایی مشابهی دارند امّا بیمارستان ضیائیان، کمترین مقدار منابع را برای رسیدن به کارایی نیاز دارد. هزینه به ازای هر تخت، پیش بینی کننده‌ی کارایی نبود و ارتباطی بین آنها مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: سبک مدیریتی مشورت جو می‌تواند؛ کارایی سازمان را تغییر دهد و بهتر است که مدیران از این سبک، بهره جویند. هزینه به ازای هر تخت را نمی‌توان به کارایی سازمان ارتباط داد و لزوماً افزایش منابع، به معنی افزایش کارایی نمی باشد؛ بلکه باید از منابع در محل و مکان درست استفاده شود تا عملکرد بیمارستان به مرز کارایی برسد.
مواد و روش‌کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی می‌باشد. از پرسشنامه‌ی سبک مدیریتی وروم- ایتون (2001) برای گردآوری داده‌های مربوط به سبک مدیریتی در سال 1395 استفاده شده است. این پرسشنامه‌ها بین کلیه‌ی مدیران بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران (جامعه‌ی آماری برابر با نمونه‌ی آماری) توزیع و در نهایت، 22 پرسشنامه جمع‌آوری گردید. داده‌های مربوط به کارایی از بخش‌های آمار، سایت‌های بیمارستان‌ها و همچنین وزارت بهداشت به‌دست آمد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS 21، EXCEL، روش هزینه‌یابی ABC،DEAP8 و Frontierانجام گرفت.
یافته‌ها: سبک غالب مدیریتی در اکثر بیمارستان‌ها از نوع مشورت جو بود. بیمارستان‌های فارابی و هاشمی با وجود داشتن منابع کمتر، بیشترین کارایی را داشتند امّا بیمارستان‌های امام و حضرت رسول، به نسبت مصرف منابع، کارایی پایینی دارند. در بیمارستان‌های فارابی و بهرامی، هزینه به ازای هر تخت، نسبت به بیمارستان‌های دیگر کمتر می‌باشد. بیمارستان‌های فارابی، بهرامی و ضیائیان، اندازه‌ی کارایی مشابهی دارند امّا بیمارستان ضیائیان، کمترین مقدار منابع را برای رسیدن به کارایی نیاز دارد. هزینه به ازای هر تخت، پیش بینی کننده‌ی کارایی نبود و ارتباطی بین آنها مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: سبک مدیریتی مشورت جو می‌تواند؛ کارایی سازمان را تغییر دهد و بهتر است که مدیران از این سبک، بهره جویند. هزینه به ازای هر تخت را نمی‌توان به کارایی سازمان ارتباط داد و لزوماً افزایش منابع، به معنی افزایش کارایی نمی باشد؛ بلکه باید از منابع در محل و مکان درست استفاده شود تا عملکرد بیمارستان به مرز کارایی برسد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1396/5/24 | پذیرش: 1396/8/19 | انتشار الکترونیک: 1396/11/11
دریافت: 1396/5/24 | پذیرش: 1396/8/19 | انتشار الکترونیک: 1396/11/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
