دوره 19، شماره 63 - ( 10-1397 )
جلد 19 شماره 63 صفحات 30-21 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
رضایی نایه ملیحه، اشک تراب طاهره، فتاح مقدم لادن، نوری عنایت اله، امیری حسن، فخرزادگان مینا. تاثیر آموزش مهارت های ارتباطی به پرستاران بر خشونت بیماران و همراهان در بخش های بیمارستان منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران سال ۹۶– ۱۳۹۵. مجله علوم پزشکی زانکو. 1397; 19 (63) :21-30
دانشگاه آزاد واحد علوم پزشکی تهران
چکیده: (3050 مشاهده)
زمینه و هدف: در میان کارکنان مراقبتهای بهداشتی و درمانی، پرستاران نسبت به سایر حرفههای پزشکی در معرض خطر بیشتری از خشونت محل کار میباشند. خشونت محل کار دارای تبعات بسیار سوء زیادی برای کارکنان و نیز سیستمهای مراقبتهای بهداشتی میباشد و هزینههای سنگینی بر آنها تحمیل می کند؛ لذا هدف از این مطالعه "تعیین تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی به پرستاران بر خشونت بیماران و همراهان " در بخشهای بیمارستان منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران سال ۹۶– ۱۳۹۵ بود.
مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی یک گروهی از نوع پیش آزمون - پس آزمون بود که بر روی ۵۱ نفر از پرستاران شاغل در بخشهای بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران که تجربه خشونت بیمار با همراه را داشتند، انجام شد. مداخله به صورت برگزاری کلاسهای آموزشی در طول یک ماه در قالب برنامههای آموزش مداوم با عنوان آموزش مهارتهای ارتباطی وتعامل با بیمار اجرا شد. ابزار گرد آوری دادهها پرسشنامه استاندارد شده مربوط به خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر ۶ بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، سوءرفتارکلامی، تهدید، ضرب و جرح جسمی، آزار و اذیت جنسی و آزار و اذیت نژادی) بود. برای سنجش روایی از روش روایی محتوا استفاده شد و پایایی ابزار با روش همسانی درونی وضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. دادهها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: به دنبال آموزش، از بین 51 نفر که در دوره شرکت کردند، 33نفر (64/7درصد) پس از دوره آموزشی مواجهه با خشونت را در ۴ ماه گذشته تجربه کردند. نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (0/035=Pvalue ) و خشونت جسمی (0/044=Pvalue ) پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله را نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (0/035=Pvalue ) و خشونت جسمی (0/044=Pvalue ) را پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.آموزش مهارتهای ارتباطی به پرستاران باعث کاهش معنی داری در میزان تهدید وضرب وجرح جسمی وخشونت کلی محل کار شد. بنابراین مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا اثر بخشی برنامه های آموزشی در این خصوص را مورد بررسی قرار دهد.
مواد و روش کار: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی یک گروهی از نوع پیش آزمون - پس آزمون بود که بر روی ۵۱ نفر از پرستاران شاغل در بخشهای بیمارستان شهدای هفتم تیر تهران که تجربه خشونت بیمار با همراه را داشتند، انجام شد. مداخله به صورت برگزاری کلاسهای آموزشی در طول یک ماه در قالب برنامههای آموزش مداوم با عنوان آموزش مهارتهای ارتباطی وتعامل با بیمار اجرا شد. ابزار گرد آوری دادهها پرسشنامه استاندارد شده مربوط به خشونت محل کار در واحدهای سلامت، مشتمل بر ۶ بخش (اطلاعات جمعیت شناختی، سوءرفتارکلامی، تهدید، ضرب و جرح جسمی، آزار و اذیت جنسی و آزار و اذیت نژادی) بود. برای سنجش روایی از روش روایی محتوا استفاده شد و پایایی ابزار با روش همسانی درونی وضریب آلفای کرونباخ به تایید رسید. دادهها با نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۰ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: به دنبال آموزش، از بین 51 نفر که در دوره شرکت کردند، 33نفر (64/7درصد) پس از دوره آموزشی مواجهه با خشونت را در ۴ ماه گذشته تجربه کردند. نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (0/035=Pvalue ) و خشونت جسمی (0/044=Pvalue ) پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله را نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.
نتیجه گیری: نتایج حاصل از آزمون کای دو، کاهش معنادار مواجهه با تهدید (0/035=Pvalue ) و خشونت جسمی (0/044=Pvalue ) را پس از مداخله نسبت به پیش از مداخله نشان داد ولی اختلاف آماری معنی داری بین میزان خشونت کلامی، نژادی و جنسی بعد از مداخله را در مقایسه با قبل از مداخله نشان نداد.آموزش مهارتهای ارتباطی به پرستاران باعث کاهش معنی داری در میزان تهدید وضرب وجرح جسمی وخشونت کلی محل کار شد. بنابراین مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا اثر بخشی برنامه های آموزشی در این خصوص را مورد بررسی قرار دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1397/2/4 | پذیرش: 1397/3/15 | انتشار الکترونیک: 1397/10/25
دریافت: 1397/2/4 | پذیرش: 1397/3/15 | انتشار الکترونیک: 1397/10/25
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
