چکیده زمینه و هدف: رنگ ها، مواد آلی با ساختاری پیچیده و غیر قابل تجزیه بیولوژیک بوده، که در پساب صنایع مختلف، از جمله صنایع نساجی وجود دارند و عمده ترین آلاینده های محیط زیست بشمار می آیند. لذا هدف از این مطالعه، بررسی امکان سنجی استفاده از نانوتیوبهای کربنی تک جداره و چندجداره بعنوان جاذب و مقایسه آنها برای حذف رنگزای اسیدی زرد 17، از محلول های آبی می باشد.
روش بررسی: این مطالعه بصورت تجربی در مقیاس آزمایشگاهی انجام شد و تاثیر متغییرهای مختلف رنگ نظیر pH، غلظت اولیه رنگزا، غلظت جاذب (نانوتیوب های کربنی تک جداره و چندجداره) بر فرایند حذف رنگزای اسیدی زرد 17، مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت میزان تطابق داده ها با ایزوترم های فروندلیخ و لانگمویر تعیین گردید.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش غلظت رنگزا و pH، کارایی حذف رنگزا کاهش می یابد. همچنین داده ها نشان دادند که کارایی حذف، با افزایش غلظت جاذب، افزایش می یابد. نتایج مطالعات ایزوترم نشان داد که، جذب رنگزای اسیدی زرد 17 بر روی نانوتیوب های کربنی چندجداره و نانوتیوب کربنی تک جداره، بترتیب از ایزوترم لانگمویر و فروندلیخ پیروی می کنند.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، نتیجه گیری می شود که کارایی حذف نانوتیوبهای کربنی تک جداره در مقایسه با چندجداره بالاتر می باشد، بنابراین می توان آن را بعنوان یک جاذب موثر و کارا، در حذف رنگزاها از پساب های نساجی بکار برد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1393/2/10 | پذیرش: 1393/3/11 | انتشار الکترونیک: 1393/3/25