زمینه و هدف: اعتیاد یک بیماری مزمن است که عوامل گوناگون زیست شناختی، روان شناختی و اجتماعی در آن تأثیر دارند. روزانه بر شمار افراد مبتلا به این معضل افزوده شده و باعث از بین رفتن مرزهای فرهنگی جامعه و به خطر افتادن سلامت روانی و اقتصادی بشر می گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی مبنی بر ذهن آگاهی بر اختلالات شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی در معتادان می باشد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. جامعه ی مورد پژوهش حاضر مردان مبتلا به اعتیاد شهرستان اندیمشک که به صورت بستری یا سرپایی به کمپ ترک اعتیاد واقع در شهرستان اندیمشک مراجعه نموده اند، بود. شیوه نمونه گیری در این خله ای حضور پویا در لحظه مبتنی بر یوگا (10 نفر) و گروه کنترل (10 نفر) جای گرفتند. این نمونه گیری از 13 خرداد 98 آغاز شد و 8 هفته به طول انجامید. تحلیل دادهها با استفاده از روش کوواریانس در نرم افزار 24 SPSS انجام شد.
یافته ها: با کنترل پیش آزمون، از لحاظ اختلالات شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی بین گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود دارد (001 0/ 0>(F=79/90وP . نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می توانند بر کاهش اختلالات شخصیت خوشه A در معتادان تاثیر مثبت داشته باشد. |
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |