زمینه و هدف: رضایت شغلی به عنوان یک نگرش در خصوص چگونگی احساس مردم نسبت به شغل شان تعریف شده است که در مقوله­ ی بهره­ وری نیروی انسانی در سازمان­ ها به عنوان یک مسئله ­ی بسیار مهم مطرح است. لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش هوش هیجانی و مدیریت زمان در پیش ­بینی رضایت شغلی کارکنان بانک­ های شهر کرمانشاه در ماه ­های مهر و آبان سال 1395 صورت گرفته است.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است و جامعه پژوهش، کلیه کارکنان بانک­ های دولتی شهر کرمانشاه در سال 1395 بود که با استفاده از روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه­ ای، 120 نفر انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه ­های هوش هیجانی برادبری و گریوز، رضایت شغلی پادساکف و مدیریت زمان هاشمی ­زاده استفاده شد. برای تحلیل داده­ ها علاوه بر روش­های آمار توصیفی از روش همبستگی پیرسون و ضریب تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی و هوش هیجانی (0/682r=) و  بین رضایت شغلی و مدیریت زمان (0/498r=) همبستگی مثبت معناداری در سطح 001/0 P< مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که هوش هیجانی 21% و مدیریت زمان 41% از واریانس متغیر رضایت شغلی را پیش­ بینی کرد (001/0P<).
نتیجه­ گیری: با توجه به رابطه هوش هیجانی و مدیریت زمان با رضایت شغلی، با آموزش و افزایش هوش هیجانی و مدیریت زمان، می­ توان رضایت شغلی و بالطبع آن میزان بهره­ وری در محیط کار را افزایش داد.