مقدمه: پیروکتکول به عنوان آلاینده داری تقدم که حتی در غلظت‌های پایین برای موجودات زنده دارای اثرات بسیار مضر می‌باشد طبقه‌بندی می‌شود. بنابراین هدف از این تحقیق بررسی جذب پیروکتکول توسط جاذب عدسک آبی اصلاح شده از محلولهای آبی می‌باشد. مواد و روشها: : این تحقیق بصورت آزمایشگاهی و بصورت ناپیوسته انجام گرفت. در این مطالعه تاثیر پارامترهای مختلف مثل زمان تماس، pH ، غلظت اولیه پیروکتکول و دز بیومس بر عملکرد جاذب بررسی شد. نمو‌نه‌ها با دو بار تکرار مورد آزمون قرار گرفتند و مدلهای مختلف ایزوترم و سرعت واکنش جذب از طریق مقایسه ضریب رگرسیون تحلیل شد. در نهایت غلظت باقیمانده‌ پیروکتکول به روش HPLCسنجش گردید. نتایج: نتایج نشان داد که سطح ویژه جاذب 30 متر‌مربع بر گرم می‌باشد. حداکثر جذب پیروکتکول در pH برابر با 3 و دز جاذب 4 گرم در لیتر و زمان تماس 90 دقیقه بدست آمد. با افزایش غلظت ‌بیس‌فنل‌ از 25 تا 200 میلی‌گرم در لیتر، کارایی حذف، از حدود 98.2% به 71.4% کاهش یافت. نتایج مطالعه جذب بیشترین همبستگی را با مدل لانگمیر و سنتیک درجه دو نشان داد. نتیجه‌گیری: بطورکلی از گیاه عدسک آبی می‌توان به عنوان جاذب ارزان قیمت و بسیار موثر در تصفیه فاضلاب‌های صعنتی و یا محلولهای آبی حاوی ترکیبات فنلی استفاده نمود.