زمینه و هدف: پیشرفت و توسعه سریع تکنولوژی و تغییر نامطلوب زندگی در برخی عرصه‌ها به ویژه عرصه مصرف، باعث شده است تا با انبوهی از زباله‌ها که بعضاً حاوی انواع مختلف مواد گرانبها و همچنین مواد سمی هستند، مواجه باشیم. لذا، شیوه صحیح بازیابی و رعایت استانداردهای محیط‌زیستی می‌تواند از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کند. بنابراین در این پژوهش سعی شده است رفتار زیست محیطی عوامل انسانی سنجیده و عوامل اجتماعی موثر بر آن مورد تحلیل واقع گردد.

روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی- تحلیلی بوده که به روش تصادفی چند مرحله ای خوشه‌ای و با استفاده از پرسشنامه استاندارد بر اساس طیف دانلاپ، بر روی 400 نفر(200 مرد و 200 زن) افراد بالای 18 سال شهر مریوان در سال 1392 انجام گردید. تجزیه و تحلیل  داده­ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS صورت گرفت.

یافته­ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین پارادایم نوین اکولوژیکی با رفتار  بازیافت رابطه معنادار و مثبت وجود دارد. همچنین، بین نگرش نسبت به بازیافت و رفتار بازیافت رابطه معنادار و مثبت به دست آمده است. یافته‌ها نشان داد که بین سن، وضعیت تأهل و تحصیلات با رفتار بازیافت پاسخگو رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین، بین جنسیت، درآمد و نوع شغل با رفتار بازیافت رابطه معناداری بدست آمد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که، 19 درصد  از واریانس متغیر وابسته به‌وسیله متغیرهای مستقل (نگرش نسبت به بازیافت و پارادایم نوین اکولوژیکی) تبیین شده است.

نتیجه­گیری: باتوجه به یافته­های این تحقیق، عوامل انسانی در تولید و بازیافت زباله‌ نقش مؤثری ایفا نموده و لذا شناخت نگرش‌ها و گرایش‌های آنان کمک مؤثری در برنامه‌ریزی مدیریت زباله و بازیافت ارائه می‌نماید و لذا باید در دستور کار مسئولین قرار گیرد.