زمینه و هدف:

هاری ویروسی عصب دوست از خانواده رابدو ویریده و جنس لیسا ویروس است که از طریق گاز گرفتن، نسوج مخاطی، تنفس، جفت، وسایل آلوده و پیوند اعضا انتقال می یابد. در این مطالعه با توجه به اهمیت شهرستان سنندج از نظر وسعت جغرافیایی و شرایط اقلیمی و آب و هوایی ویژه و متنوع، بررسی بیماری هاری و حیوان گزیدگی در جمعیت های انسانی در طول مدت 7 سال (1387 تا 1393) طی پژوهشی به انجام رسید.

مواد و روش کار:

داده های مربوط به آمار واکسیناسیون از مرکز مدیریت بیماری های مرکز بهداشت شهرستان سنندج جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزاهای excel و spss₂₁ در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته­ ها:

نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که از سال1387 (برابر با 1994 میلادی) موردی از هاری انسانی در شهرستان سنندج گزارش نشده بود. همچنین نتایج حاصل از آزمون­های آماری نشان داد که بین مکان، جنسیت، سن، شغل، تحصیلات و عضو آسیب دیده و تعداد موارد حیوان گزیدگی تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (P<0.05)؛ ولی بین وضعیت درمان و فراوانی موارد حیوان گزیدگی تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (P>0.05).

نتیجه گیری:

بر اساس مطالعه حاضر، اگر چه نقش سگ و «گربه» و سایر حیوانات وحشی در انتقال بیماری هاری به حیوانات اهلی و افراد در معرض خطر در شهرستان سنندج حایز اهمیت به نظر می رسد، اما افزایش روز افزون سگ ها و گربه های ولگرد نشان می دهد که هنوز هم لزوم توجه و همکاری بین بخشی دستگاه های ذیربط برای از بین بردن سگ­ها و گربه­های ولگرد در سطح استان اجتناب ناپذیر است.