زمینه و هدف: پژوهش­ها نقش برخی آسیب­ها و اختلالات روانی را در پیش­بینی مکانیسم­های دفاعی نشان داده­اند اما بررسی این رابطه در گروه­های بهنجار کمتر مورد توجه بوده است. هدف پژوهش حاضر، پیش­بینی سطوح مختلف مکانیسم‌های دفاعی بر اساس پنج عامل بزرگ شخصیت در دانشجویان بود.

روش بررسی: از منظر شیوه گردآوری داده­ها، مطالعه حاضر جزء مطالعات توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه‌ آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه تهران که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می­دادند. از میان جامعه آماری، 170 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده و به فرم کوتاه پرسشنامه پنج عامل بزرگ شخصیت کاستا و مک کری و پرسشنامه سبک‌های دفاعی آندروز، سینگ و باند پاسخ دادند. جهت تحلیل داده­ها، از روش­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام­به­گام استفاده شد.

یافته­ ها: نتایج پژوهش نشان داد که ویژگی­های شخصیتی سازگاری و برون‌گرایی می‌توانند استفاده از مکانیسم‌های دفاعی رشدیافته را پیش‌بینی کنند. همچنین یافته­های مطالعه حاکی از آن بود که عوامل شخصیتی روان­رنجوری و مسئولیت پیش­بین استفاده از مکانیسم‌های دفاعی رشد­نایافته هستند. به­علاوه، نشان داده شد که ویژگی­های شخصیتی روان‌رنجوری و سازگاری استفاده از مکانیسم‌های دفاعی روان‌آزرده را پیش‌بینی می‌کنند.

نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد که ویژگی‌های شخصیتی در استفاده دانشجویان از مکانیسم‌های دفاعی نقش مهمی دارند و بررسی آن­ها احتمالا بتواند تحلیل­های بالینی را تسهیل نماید. به عبارت دیگر، ویژگی­های فردی می­توانند به­عنوان یک منبع اطلاعاتی در بررسی دفاع­های روان­شناختی موثر واقع شوند.