زمینه و هدف: شناخت ادراکات و احساسات دانشجویان نسبت به فرهنگ و روابط اعضای کلاس برای برنامه­ریزی، و ایجاد تغییرات مثبت، حائز اهمیت است. این تحقیق با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان در مورد فرهنگ کلاسی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گردید.

روش بررسی: طی این مطالعه توصیفی- تحلیلی، دیدگاه 300 نفر از دانشجویان سال آخر مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه فرهنگ کلاسی استفان رابینز (Stephen Robins)، شامل 8 سؤال در مورد فرهنگ کلاسی با مقیاس لیکرت 5 نقطه­ای بود. داده­ها با استفاده از نرم افزار SPSS v22 پردازش و از آزمونهای آمار توصیفی جهت تعیین میانگین و درصدها و درصدها و نمودارها و برای مقایسه فرهنگ کلاسی در سطوح مختلف متغیر های دموگرافیک از آزمون رگرسیون لجستیک استفاده  شد.

یافته ­ها: اکثر دانشجویان به فرهنگ کلاسی دانشگاه امتیاز بینابینی (20-29) دادند. اکثر دانشجویان معتقد بودند که سیستم  نمره دهی مبتنی بر استاندارد نیست و مخالف این بودند که استاد به هر کس که به درس گوش دهد نمره­ی خوب می­دهد اما در کل دانشجویان برخورد هم کلاسی و اساتید را دوستانه و حمایتی دانسته اند. ارتباط معنی­داری بین فرهنگ کلاسی و دانشکده مشاهده گردید(p-value 0/001).

نتیجه­ گیری: از نظر اکثر دانشجویان در مقاطع و رشته­های تحصیلی مختلف فرهنگ کلاسی دانشگاه فرهنگ بینابینی بود. تعامل و ارتباط بیشتر اساتید و دانشجویان و روشهای دانشجو- محور پیشنهاد می­شود که می­تواند منجر به برقرای ارتباط بیشتر بین اساتید و دانشجویان با یک دیگر و ایجاد فرهنگ باز و صمیمی گردد.